استفاده از مصالح جدید به جای فولاد

استفادهاز مصالح جدید و به خصوص کامپوزیت‌ها به جای فولاد در دهه اخیر در دنیا بهشدت مورد علاقه بوده است. کامپوزیت‌ها از یک ماده چسباننده (اکثراًاپوکسی) و مقدار مناسبی الیاف تشکیل یافته است. این الیاف ممکن است از نوعکربن، شیشه، آرامید و … باشند، که کامپوزیت حاصله به ترتیب، به نام
AFRP, GFRP, CFRP خوانده می‌شود. مهمترین حسن کامپوزیت‌ها، مقاومت بسیار عالیآنها در مقابل خوردگی است. به همین دلیل کاربرد کامپوزیت‌های FRP دربتن‌آرمه به جای میلگردهای فولادی، بسیار مورد توجه قرار گرفته است

لازمبه ذکر است که خوردگی میلگرد در بتن مسلح به فولاد به عنوان یک مسئلهبسیار جدی تلقی می‌گردد. تاکنون بسیاری از سازه‌های بتن‌آرمه در اثر تماسو مجاورت با سولفاتها، کلرورها و سایر عوامل خورنده دچار آسیب جدیگردیده‌اند، چنانچه فولاد به کار رفته در بتن تحت تنش‌های بالاتر در شرایطبارهای سرویس قرار گیرند، این مسئله به مراتب بحرانی‌تر خواهد بود. یکسازه بتن‌آرمه معمولی که به میلگردهای فولادی مسلح است، چنانچه در زمانطولانی در مجاورت عوامل خورنده نظیر نمک‌ها، اسیدها و کلرورها قرارمی‌گیرد، قسمتی از مقاومت خود را از دست خواهد داد. به علاوه فولادی که درداخل بتن زنگ می‌زند، بر بتن اطراف خود فشار آورده و باعث خرد شدن آن وریختن پوسته بتن می‌گردد.

…..

ادامه مطلب

منبع : www.saze20.ir

تاکنونتکنیک‌هایی جهت جلوگیری از خوردگی فولاد در بتن‌آرمه توسعه داده شده و بهکار رفته است که در این ارتباط می‌توان به پوشش میلگردها توسط اپوکسی،تزریق پلیمر به سطح بتن و یا حفاظت کاتدیک اشاره نمود. با این وجود هر یکاز این روش‌ها تا حدودی و فقط در بعضی از زمینه‌ها موفق بوده‌اند. به همینجهت به منظور حذف کامل خوردگی میلگردها، توجه محققین و متخصصین بتن‌آرمهبه حذف کامل فولاد و جایگزینی آن با مواد مقاوم در مقابل خوردگی معطوفگردیده است. در همین راستا کامپوزیت‌های FRP (پلاستیک‌های مسلح به الیاف) از آنجا که به شدت در محیط‌های نمکی و قلیایی در مقابل خوردگی مقاومهستند، موضوع تحقیقات گسترده‌ای به عنوان یک جانشین مناسب برای فولاد دربتن‌آرمه، به خصوص در سازه‌های ساحلی و دریایی گردیده‌اند.

لازمبه ذکر است که اگر چه مزیت اصلی میلگردهای از جنس FRP مقاومت آنها درمقابل خوردگی است، با این وجود خواص دیگر کامپوزیت‌های FRP نظیر مقاومتکششی بسیار زیاد (تا ۷ برابر فولاد)، مدول الاستیسیته قابل قبول، وزن کم ،مقاومت خوب در مقابل خستگی و خزش، عایق بودن در مقابل امواج مغناطیسی وچسبندگی خوب با بتن، مجموعه‌ای از خواص مطلوب را تشکیل می‌دهد که بهجذابیت کاربرد FRP در بتن‌آرمه افزوده‌اند. اگر چه بعضی از مشکلات نظیرمشکلات مربوط به خم کردن آنها و نیز رفتار کاملاً خطی آنها تا نقطه شکست،مشکلاتی از نظر کاربرد آنها فراهم نموده‌اند که امروزه موضوع تحقیقاتگسترده‌‌ای به عنوان یک جانشین مناسب برای فولاد در بتن‌آرمه، به خصوص درسازه‌های ساحلی و دریایی گردیده‌اند.

باتوجه به آنچه که ذکر شد ، بسیار به جاست که در ارتباط با کاربردکامپوزیت‌های FRP در بتن‌ سازه‌های ساحلی و دریایی مناطق جنوبی ایران و بهخصوص منطقه خلیج‌فارس، تحقیقات گسترده‌ای صورت پذیرد. در همین راستا مناسباست که تحقیقات مناسبی بر انواع کامپوزیت‌های FRP (AFRP, CFRP, GFRP) ومیزان مناسب بودن آنها برای سازه‌های دریایی که در منطقه خلیج‌فارس احداثشده است، صورت پذیرد. این تحقیقات شامل پژوهش‌های گسترده تئوریک بر رفتارسازه‌های بتن‌آرمه متداول در مناطق دریایی (به شرط آنکه با کامپوزیت‌های FRP مسلح شده باشند) خواهد بود. در همین ارتباط لازم است کارهای تجربیمناسبی نیز بر رفتار خمشی، کششی و فشاری قطعات بتن‌آرمه مسلح بهکامپوزیت‌های FRP صورت پذیرد.

لازم بهذکر است که چنین تحقیقاتی در ۱۰ سال اخیر در دنیا صورت گرفته که نتیجه اینتحقیقات منجمله آئین‌نامه ACI-440 است که در چند سال اخیر انتشار یافتهاست. با این وجود کامپوزیت‌های FRP در ایران کماکان ناشناخته باقی ماندهاست و به خصوص کاربرد آنها در بتن‌آرمه در سازه‌های ساحلی و دریایی کاملاًدور از چشم متخصصین و مهندسین ایرانی بوده است. تحقیقاتی که در این ارتباطصورت خواهد گرفت، می‌تواند منجر به تهیه دستورالعمل و یا حتی آئین‌نامه‌ایجهت کاربرد FRP در بتن‌آرمه به عنوان یک جسم مقاوم در مقابل خوردگی درسازه‌های بندری و دریایی ایران گردد. این حرکت می‌تواند فرهنگ کاربرد اینماده جدید در بتن‌آرمه ایران را بنیان گذارد و از طرفی منجر به صرفه‌جویی‌میلیاردها ریال سرمایه‌ای ‌شود که متأسفانه همه ساله در سازه‌های بتن‌آرمهاحداث شده در مناطق جنوبی ایران (به خصوص در مناطق بندری و دریایی)، بهجهت خوردگی میلگردها و تخریب و انهدام سازه بتنی، به‌هدر می‌رود.

اثر طراحی و اجرای اتصالات جوشی بر آسیب پذیری لرزه ای سازه های فولادی

چکیده

باگذشت حدود ۵۰ سال از کاربرد اتصالات جوشی در صنعت ساختمان در ایران هنوز نقایص زیادی در اجرای ساختمانهای فولادی جدید مشاهده می شود. در یک بررسی اولیه عوامل زیر را می توان به عنوان دلایل اصلی نقایص ذکر کرد:

۱- عدم طرح دقیق اتصالات جوشی با توجه به عملکرد مورد نظر آنها

۲- عدم انطباق اجرای معمول ساختمان با آیین نامه ها و دستورالعملها

۳- کیفیت پایین جوش به علت عدم وجود آموزش کلاسیک کافی در این زمینه برای مهندسان و جوشکاران

۴- نبود نظارت اصولی و دقیق بر اجرای جوشکاری در ساختمانهای شهری در کشور.

در این مقاله بعد از مرور خرابیهای سازه های فولادی در زلزله های گذشته ایران و جهان سعی گردیده تا طراحی و اجرای معمول و سنتی سازه های فولادی جوش شده در کشور با حالت قابل قبول آن مقایسه گردد. برای این منظور از آیین نامه های معمول طراحی سازه های فولادی ایران و آیین نامه های طراحی کشورهای صنعتی زلزله خیز استفاده شده تا مشخص شود که چه مواردی از اجرا یا آیین نامه ها و دستورالعملهای اجرایی همخوانی ندارد. علاوه بر آن مطالعه ای بر روی نقاط ضعیفی که ناشی از اجرای جوش می باشد انجام گرفته و در پایان پیشنهاداتی برای بهبود وضع موجود و کاهش خطرات ناشی از زلزله ها در این نوع سازه ها ارایه گردیده است.

…..

ادامه مطلب

منبع : www.saze20.ir

 مقدمه

سازه فولادی از مجموعه ای از اعضای باربرساخته شده از نیم رخهای فولادی یا ورق می باشد که به کمک اتصالات به یکدیگر متصل می گردند.با توجه به روشهای تکامل یافته ای که برای تولید نیمرخ های فولادی به کار گرفته می شود این مقاطع غالبا رفتار در حد قابل انتظاری از خود نشان می دهند. مساله بسیار مهم رفتار اتصالاتی است که الف) برای ساخت اعضای مرکب از نیمرخ و ورق برای یکپارچه نمودن اعضا(شامل تیر و ستون و مهاربندها)در محل گره ها مورد استفاده قرار می گیرد.وسایلی که برای ساخت اعضا و اتصال آنها به یکدیگر به کار می رود شامل پیچ و پرچ و جوش است.در این میان استفاده از جوش در ساختمان سازی متعارف در ایران بسیار رایج است.تا زمان وقوع زلزله نورث ریچ(۱۹۹۴)تصور بر این بود که در صورت رعایت اصول فنی در طرح و اجرای سازه های فولادی جوشی این سازه هادر زلزله عملکرد قابل قبولی از خود نشان می دهند.اما وقوع این زلزله این فرض رازیر سوال برد.در این زلزله مشاهده شد که در بسیاری از اتصالات , در محل درز جوش اتصال , فلز مادر(Base metal) دچار ترک یا یعضا شکست شده است.اسن مساله باعث شد تا تحقیقات گسترده ای در مورد علت این پدیده صورت گیرد که این تحقیقات تا به امروز ادامه دارد.از طرف دیگر مشاهده و تحقیق درباره وضعیت ساخت و ساز ساختمانهای فولادی نشان می دهد که اتصالات جوشی متداول در ایران از کیفیت مناسبی برخوردار نیستند و با وجود سابقه نسبتا طولانی در استفاده از جوشکاری در صنعت ساختمان هنوز نقایص زیادی در این زمینه مشاهده می شود.

عملکرد لرزه ای ساختمانهای فولادی

براساس تجربه های حاصل از زلزله های گذشته و مطالعات انجام گرفته سازه هایی در برابر زلزله دارای عملکرد بهتری هستند که بتوانند ضمن حفظ پایداری و انسجام کلی خود انرژی ناشی از زلزله را تا حد امکان جذب و مستهلک نمایند.با توجهبه منحنی نیرو-تغییر مکان سازه ها و توجه به این مطلب که سطح بین منحنی نیرو-تغییرمکان و محور تغییرمکان نشان دهنده میزان انرژی جذب شده توسط سازه است.هر چه سازه شکل پذیرتر باشد انرژی بیشتری را هنگام زلزله جذب کرده و رفتار مطلوبتری دارد.فولاد نرمه به علت طبیعت شکل پذیر از این نظر ماده مناسبی می باشد و می تواند میزان زیادی انرژی جذب کند.اما تجربه نشان داده است که در سازه های فولادی در صورت عدم استفاده از اتصالات مناسب عملکرد مناسب لرزه ای آنها مناسب و قابل قبول نخواهد بود و در اثر زلزله دچار شکست سازه ای و یا انهدام خواهد شد.در زلزله منجیل (۱۳۶۹) مشاهده شد که تعدادی از ساختمانهای فولادی دچار تخریب کامل شدند. رفتار این سازه ها در این زلزله ثابت کرد که در بسیاری از موارد سازه های موجود دارای سیستم مقاوم زلزله مناسبی نیستند.استفاده از تیرهای خورجینی(تیرهای سرتاسری در دو طرف ستون با اتصال نبشی) و عدم شناخت سیستم حاصل و مدل صحیح برای این اتصالات باعث شده این سیستم از نظر مهندسی زلزله بسیار آسیب پذیر تلقی گردد.درس حاصل از این زلزله کیفیت پایین ساخت و ساز شهری بودکه در سالهای اخیر تلاشهایی برای اصلاح آن به عمل آمده است.در زلزله نورث ریچ آمریکا مشاهده شد که در بسیاری ازساختمانهای فولادی اتصال تیرها و ستونها دچار ترک و یا بعضا شکست شد.بیشتر این ترکها و شکستها در بال ستون اتفاق افتاده است.

صنعت جوشکاری ساختمان در ایران

با گذشت ۵۰ سال از استفاده از جوش در ساختمان دهه اخیر(۸۰-۱۳۷۰)از نظر تعداد ساختمانهایی که با سازه های فولادی طراحی و اجرا شده اند کاملا استثنایی به شمار می آید.در نیمه دوم این دهه دهها هزار سازه فولادی در تهران و شهرهای بزرگ ایرن به ناگهان سر از زمین برآورد.گسیل سرمایه ها به سوی ساخت و ساز شهری و تبدیل ساخت سرپناه به ماشین سرمایه گذاری جهت سودهای کلان باعث گردید تا رعایت اصول فنی و ایمن سازی ساختمانها در برابر زلزله در برابر منفعت طلبی صاحبکاران عملا مورد توجه قرار نگیرد.از طرف حجم عظیم ساخت و ساز نیروز انسانی زیادی اعم از مهندس و تکنسین و جوشکار احتیاج داشت که باعث ورود افراد غیرمتخصص به این جرگه گردید.تمامی این مسایل دست به دست هم داد تا طرح و اجرای ساختمانهای فولادی آنچنان که باید از کیفیت مطلوبی برخوردار نباشد.تخریب کلی ساختمانهای فولادی در زلزله منجیل، موید پایین بودن کیفیت ساختمانهای فولادی کشور می باشد. از میان تمامی عوامل دخیل در طرح و ساخت سازه های فولادی اتصالهای جوشی از نارساییهای بیشتری برخوردارند. علل اصلی پایین بودن کیفیت جوش درساخت و سازهای شهری را می توان به صورت زیر بیان نمود :

۱- عدم انطباق اجرای معمول سازه های فولادی با آیین نامه ها و دستورالعملها

۲- کیفیت پایین جوش به علت عدم آموزش کلاسیک کافی در این زمینه برای جوشکاران و مهندسان

۳- نبود نظارت اصولی و دقیق بر اجرای جوشکاری در ساختمانهای شهری در کشور

۴- عدم طرح دقیق اتصال جوشی با توجه به عملکرد مورد نظرآنها

۱- عدم انطباق اجرای معمول سازه های فولادی با آیین نامه ها و دستورالعملها

در بسیاری از موارد طرز اجرای متداول جوش باجزییات ارایه شده در آیین نامه تطابق ندارد.این موارد ناشی از موارد متعددی است که از میان آنها به موارد زیر می توان اشاره کرد:

الف) آشنا نبودن مهندسین سازه به مسایل اجرایی و در نتیجه ارایه نقشه ها و 

جزییات غیرقابل اجرا

ب) گران تر بودن هزینه اجرای جزییات آیین نامه نسبت به روش سنتی اجرا

پ)آگاه نبودن کارفرما و یا مهندس مجری طرح به جزییات آیین نامه و عدم 

توانایی در تمیز دادن حالات مختلف از یکدیگر

بعد از اجباری شدن آیین نامه۲۸۰۰درسال (۱۳۶۸) اهمیت وجود سیستم مقاوم در برابر زلزله از یک طرف و محدودیتهای معماری برای استفاده از سیستم مهاربندی از طرف دیگر باعث استفاده روزافزون از سیستم قاب خمشی در جهت عرضی ساختمانها شد.در این سیستم اتصال تیر به ستون از نوع گیردار بوده یعنی باید توانایی انتقال برش و لنگر از تیر به ستون وجود داشته باشد.در این نوع اتصالات از ورقهای بالاسری و زیرسری که در محل اتصال به ستون برای ایجاد جوش نفوذی کامل خورده است استفاده می شود. اما از آنجایی که متاسفانه عملیات جوشکاری در محل کارگاههای ساختمانی و نه در محل کارخانه صورت می گیرد کنترل کیفیت جوش بخصوص در هنگام مونتاژ درارتفاع زیاد از سطح زمین حتی به صورت عینی(Visual) امکان پذیر نمی باشد. همچنین معمولا در محل اتصال ورق به ستون به جای جوش نفوذی از جوش گوشه استفاده می شود در نتیجه هنگام زلزله این نقاط علاوه بر تحمل نیروی کمتر در حالت تردشکن گیسخته خواهد شد. زمانی که در یک عضو فشاری ازدومقطع در کنار یکدیگر استفاده می شود باید هم پایداری کل عضوبه عنوان یک المان و هم پایداری تک تک مقاطع کنترل شود تاهیچ کدام تحت تاثیر نیروی فشاری به طور جداگانه دچار کمانش نشوند.برای این منظور این مقاطع باید در فواصل مشخص به یکدیگر متصل شوند تاطول آزاد آنها کاهش یابد. بسیاری از اوقات بادبندهای دوبل در طول خود به یکدیگر وصل نمی شوند و در نتیجه دومقطع بایکدیگر عمل نمیکنند و بار بحرانی عضو کمتر از مقداری است که مهندس سازه در محاسبات خود منظور نموده است. مبحث دهم مقررات ملی ساختمان حداکثر فاصله بین جوش دومقطع در ستونهای ترکیبی را مقرر نموده است.اما در موارد زیادی مشاهده می شود که فاصله بین جوش ستونها بیشتراز این مقدار است.

۲- کیفیت پایین جوش به علت عدم آموزش کلاسیک کافی در این زمینه برای جوشکاران و مهندسان

یکی از مهمترین اشکالات موجوددر اجرای ساختمانهای فولادی در کشور کیفیت پایین جوشکاری ساختمان می باشد.عوامل مختلفی در این امر تاثیر می گذارند.استفاده ازجوشهای کارگاهی حتی در مورد جوشهای نفوذی و اجرای کل جوشکاری درکارگاه ساختمانی و استفاده از نیروی انسانی غیرمجرب از عوامل اصلی پایین آمدن کیفیت جوشکاری ساختمان می باشد.در نتیجه عوامل برشمرده شده مشکلات عدیده ای گریبانگیر اتصالات جوشی می باشد.

در بسیاری از موارد سطح فلز در حال جوش آلوده به روغن یا مواد نامناسب دیگر است و یا اینکه روی فلززنگ زده یا رنگ خورده جوش داده می شود.گاه در فاصله بین پاسهای متوالی جوش حتی از جدا نموده گل جوش نیز خودداری می شود و یابدون برداشتن گل جوشکاری اقدام به زدن رنگ ضدزنگ می شود.از انواع جوشهایی که در کارهای ساختمانی بسیار از آن استفاده می شود جوش سربالا می باشد. به علت سختی اجرا در غالب موارد این نوع جوش از کیفیت پایینی برخوردار است. در بسیاری از موارد در اثر استفاده از تکنیکهای نامناسب جوشکاری نقایصی چون تابیدگی و پیچش در قطعات اتفاق می افتد.

عیوبی نظیر نفوذ ناقص بریدگی کناره جوش اختلاط سرباره تخلخل و وجود ترک درفلز مادر باعث کاهش ظرفیت باربری قطعات می شود. یکی از متداولترین اشکال مقاطع مورد استفاده در سازه های فولادی تیرهای لانه زنبوری می باشد.بسیاری از مجریان طرح این تیرها را در وضعیت نامطلوبی در کارگاه ساختمانی مونتاژ می کنند. در بسیاری از موارد جوش میانی تیر از کیفیت پایینی برخورداراست و با توجه به اهمیت عملکرد مناسب این قسمت و تقویتهای لازم درمجل تکیه گاه تیر و وسط آن صورت نمی پذیرد. متاسفانه طراحی و اجرای پلکانهای فولادی در ساختمانها نیز از کیفیت پایینی برخوردار است و با توجه به اهمیت عملکرد مناسب این قسمت ساختمان پس از زلزله دقت لازم در ساخت آن مبذول نمی شود .

۳- نبود نظارت اصولی و دقیق بر اجرای جوشکاری در ساختمانهای شهری در کشور

با توجه به اهمیتی که شهرداری برای مسایلی از قبیل پارکینگ و نورگیرها و مسایلی از این دست قایل است مشاهده می شود که بیشتر توجه مهندسان نیز به این امور معطوف می باشد و توجه چندانی به مسایل سازه ای نمی شود.البته باید به این نکته نیز اشاره شود که به علت عدم وجود آموزش جوشکاری در واحدهای درسی دانشجویان عمران مهندسینی که از دانشگاه فارغ التحصیل می شوند در این زمینه دارای اطلاعات کافی نیستند و به عنوان مهندس ناظر نمی توانند مسوولیت خود را به نحواحسن انجام دهند.البته باید به این موارد مساله سختی کار را نیز افزود.به علت جوشکاری در ارتفاع غالب مهندسین از انجام بازدید از این جوشها طفره می روند. در نهایت امر اینکه آن طور که از ظواهر امر مشخص است شهرداریها نیز در این زمینه کوچکترین نقشی ایفا نمی کنند و هیچگونه نظارتی بر اجرای ساختمانها ندارند.

۴- عدم طرح دقیق اتصال جوشی با توجه به عملکرد مورد نظرآنها

بسیاری از کارفرمایان عمل طراحی سازه و ایجاد تمهیدات مقابله با زلزله را یک امر زاید می دانند و تلاش می کنند تا کمترین هزینه ممکن را صرف این کار نمایند.از طرف دیگر شهرداریها کمترین نظارتی بر طرح و اجرای سازه ها نداشته فقط به مسایل معماری دقت می کنند. این عوامل دست به دست هم می دهد تا فقط حق امضای مهندسین سازه اهمیت داشته باشد و طرح از حداقل اهمیت برخوردار باشد به خاطر همین موضوع مهندسین سازه اغلب کمترین وقت را صرف این عمل می نمایند و بالطبع دقت لازم را در طرح اتصالات جوشی مبذول نمی شود. بعضی اوقات از اتصالات طرح شده برای یک ساختمان در نقشه های دیگر ساختمانها استفاده می شود. در بسیاری از موارد جزییات اتصالات موجود در نقشه ها نامفهوم بی دقت و ناقص است.

نتیجه گیری و پیشنهادات

از بررسی های انجام شده بر روی ساخت وساز ساختمانهای فلزی در سطح تهران مشخص است که هنوز مشکلات زیادی در طرح و اجرای این سازه ها وجود دارد. و عمده مشکلات و نقایص مربوط به اتصالات جوشی است.اجرای جوش کارگاهی و نبود آموزش کافی برای مهندسان عمران و عدم نظارت کافی بر حسن اجرای جوش و … مشکلاتی است که این صنعت را رنج میدهد.و برای رفع این موارد بهترین راه

۱- در صورت امکان استفاده از جوش در کارخانه به جای جوش کارگاهی

۲- بالابردن سطح آگاهی عمومی جامعه درباره زلزله بر ساختمانها

۳- آموزش جوشکاری به جوشکاران و دادن گواهینامه به جوشکاران ماهر ساختمانی

۴- آموزش جوشکاری به عنوان واحد درسی به مهندسین عمران و یا ایجاد شاخه جدیدی تحت عنوان بازرسی جوش اسکلت برای مهندسین ناظر

۵- تقویت سیستم نظارتی موجود و ایجاد سیستم های نظارتی ناظربر کار مهندسین

منبع : www.saze20.ir

 اتصال خورجینی، مشکل صنعت ساختمان کشور

اتصالخورجینی متداول ترین شکل اتصال در ساختمان های اسکلت فلزی در ایران است؛مبدع این اتصال ایرانیان هستند و در هیچ کجا شناخته شده نیست! نحوه اجرایاتصال خورجینی بدین طریق است که تیرهای باربر از طرفین ستون ها به طوریکسره عبور داده می شوند و روی نبشی هایی که در طرفین ستون نصب شده اندقرار می گیرند و معمولا در بالای هر تیر هم یک نبشی قرار می دهند، لذااتصال خورجینی تامین کننده نشیمن برای عبور یک جفت تیر سرتاسری از طرفینستون است.

اتصال خورجینی کاربردگسترده ای در ایران دارد که علت آن عمدتا سادگی اجرا، کاهش هزینه، کم کردننیمرخ بال پهن و شماره های بالای نیمرخ IPE است. به طور کلی ساختمان هایفولادی به دلیل نرمی و انعطاف پذیری از پایداری خوبی در برابر نیروهایناشی از زلزله برخوردارند، اما متاسفانه در زلزله های خرداد ماه ۶۹ منجیلو رودبار و زلزله اخیر بم برخلاف انتظار، شدیدا آسیب دیدند و خساراتجبران ناپذیری را به بار آوردند.

علتاین امر را باید عمدتا در کیفیت اتصالات جست. ضابطه اصلی طرح اتصالات درنقاط زلزله خیز قابلیت انتقال لنگر برای سازه هایی است که فاقد بادبند یادیوار برشی بتن آرمه اند؛ در حالی که اتصالات خورجینی از سوی هیچ کدام ازآیین نامه های موجود به عنوان اتصالات گیردار شناخته نشده اند.

……

 اتصال خورجینی، مشکل صنعت ساختمان کشور

اتصالخورجینی متداول ترین شکل اتصال در ساختمان های اسکلت فلزی در ایران است؛مبدع این اتصال ایرانیان هستند و در هیچ کجا شناخته شده نیست! نحوه اجرایاتصال خورجینی بدین طریق است که تیرهای باربر از طرفین ستون ها به طوریکسره عبور داده می شوند و روی نبشی هایی که در طرفین ستون نصب شده اندقرار می گیرند و معمولا در بالای هر تیر هم یک نبشی قرار می دهند، لذااتصال خورجینی تامین کننده نشیمن برای عبور یک جفت تیر سرتاسری از طرفینستون است.

اتصال خورجینی کاربردگسترده ای در ایران دارد که علت آن عمدتا سادگی اجرا، کاهش هزینه، کم کردننیمرخ بال پهن و شماره های بالای نیمرخ IPE است. به طور کلی ساختمان هایفولادی به دلیل نرمی و انعطاف پذیری از پایداری خوبی در برابر نیروهایناشی از زلزله برخوردارند، اما متاسفانه در زلزله های خرداد ماه ۶۹ منجیلو رودبار و زلزله اخیر بم برخلاف انتظار، شدیدا آسیب دیدند و خساراتجبران ناپذیری را به بار آوردند.

علتاین امر را باید عمدتا در کیفیت اتصالات جست. ضابطه اصلی طرح اتصالات درنقاط زلزله خیز قابلیت انتقال لنگر برای سازه هایی است که فاقد بادبند یادیوار برشی بتن آرمه اند؛ در حالی که اتصالات خورجینی از سوی هیچ کدام ازآیین نامه های موجود به عنوان اتصالات گیردار شناخته نشده اند.

یکیاز اجزای کلیدی دراتصال خورجینی، نبشی های بالا و پایین اتصال است. تیرهایاصلی قاب ها که به صورت یکسره از کنار ستون ها عبور کرده اند روی نبشی هاینشیمن سوار می شوند و معمولا از یک نبشی اتصال کوچک نیز برای اتصال بالفوقانی تیر به ستون استفاده می شود که مقداری گیرداری در اتصال به وجودمی آورد. نبشی تحتانی پهن تر از پهنای بال تیر I شکلی که بر روی آن قرارمی گیرد، انتخاب می شود و این عمل به خاطر فراهم آوردن سطحی که بتوان تیررا به نبشی جوش داد، ایجاد می شود.

نبشی هایتحتانی وقتی که ستون ها به صورت خوابیده بر روی زمین آماده سازی می شونددر محل های خود جوش می شوند و پس از ساخت ستون ها و گذاردن تیرها بر روینبشی های تحتانی، بال تیر I شکل به نبشی تحتانی به صورت تخت جوش شده و سپسبا استفاده از نبشی های کوچکتری که طول بال آنها از پهنای بال تیرI شکلکوتاه تر است در قسمت فوقانی تیر I شکل اتصال دیگری ایجاد می شود مجدداکیفیت جوش این نبشی از نوع تخت بوده، ولی دقت کافی در انجام آن صورتنمی پذیرد. نبشی بالا دو جوش به تیر و ستون دارد. جوش به ستون به دلیلآنکه سربالا انجام می شود اصلا مرغوب نیست و این جوش شره ای با کیفیتپایین تری اجرا می شود.

از آنجا کهاصل است که جوش باید مقاوم تر از فولاد مادر باشد لذا اگر نیروی جانبیوارد شود باید فولاد پاره شود نه جوش و از آنجایی که جوش ها متاسفانههمیشه ضعیف تر از فولاد عمل می کنند در نتیجه اتصال خورجینی برای سازه جوشمناسب نیست. نبشی های بالا وپایین معمولا حکم عاملی جهت نگهداری تیر برجای خود را دارد و به رغم اینکه اندازه و طول نبشی، ضخامت و طول جوش عواملاصلی در تعیین رفتار بهینه اتصال در هنگام زمین لرزه هستند، اما در طراحیاین اتصال بدون رعایت ضوابط علمی جوش اجرای اسکلت انجام می پذیرد.

اتصالخورجینی در برابر بارهای قائم با اتصالات صلب برابری می کند، اما در برابرنیروهای جانبی بیشترین نیرو به اتصال به صورت پیچشی است که این نیرومی بایست از شاه تیر به نبشی و از نبشی به ستون وارد شود و بنابراین دوواسطه در انتقال نیرو وجود دارد و از آنجا که نبشی با جوش هایغیراستاندارد به ستون متصل شده است، لذا واسطه ای ضعیف است و در اثر زلزلهیا سایر نیروهای جانبی سقف پایین می آید! در خرابی های زلزله های گیلان وبم در اکثر موارد تیر و نبشی پایین آمده است که نشان می دهد نبشی ضعیفبوده است.

قاب با اتصال خورجینی تنهابایستی برای بارهای قائم طراحی شوند. این اتصال در مقابل بارهای جانبیعملکرد خوبی نداشته و تنها برای تحمل بارهای قائم مناسب هستند و بارهایجانبی را بایستی سیستم های دیگری چون بادبندها تحمل کنند. اگر چه اتصالبادبند نیز خود با مشکلاتی همراه است چرا که به دلیل فاصله بین تیرهایمتصل به ستون، چنانچه بادبند در آکس ستون ها قرار گیرد، نمی تواند بهتیرها متصل شود و چنانچه به یکی از تیرهای اصلی اتصال خورجینی نصب شوندآنگاه بادبند در آکس ستون واقع نمی شود.

یکیدیگر از مشکلات اتصال خورجینی هنگامی بروز می کند که تیرها در دو طرف،دهانه های نامساوی را پوشش دهند، در این صورت دهانه های نامساویعکس العمل های نامساوی را در برابر بارهای وارده نشان خواهند داد و افزایشلنگرها را موجب می شوند. عدم اتصال تیرها به هم و نامساوی بودن دو دهانهاطراف باعث می شود که نتوانند با هم کار کنند.